رشته کوه های بسیاری در چین قرار دارند. در حقیقت، زمین های کوهستانی و اراضی خشن دو سوم از خاک چین را تشکیل داده اند. از فلات تبت تا زمین های کم ارتفاع تر، مناظر کوهستانی دیدنی و جذاب چین کوهنوردان حرفه ای و دوستداران ماجراجویی را به سوی خود جلب می کنند. در ادامه این مطلب برخی از زیباترین کوهستان های چین که توسط مجله ملی جغرافیا چین رتبه بندی شده اند را معرفی می کنیم پس با تکمید همراه باشید:
نامچا باروا در رشته کوه هیمالیا قرار دارد. بنابر تعریف سنتی، هیمالیا از رود سند تا براهماپوترا امتداد یافته است. بهترین زمان بازدید از آن بین ماه های فوریه تا آوریل و اکتبر تا نوامبر است.
گونگ گا بلندترین کوه در استان سیچوان است. محلی ها این کوه را “پادشاه کوه های سیچوان” نامیده اند که در رشته کوه داشو شان، بین رودخانه دادو و رودخانه یالونگ، بخشی از منطقه کوهستانی هنگ دوآن قرار گرفته است. گونگ گا با ارتفاع هفت هزار متری، سومین قله بلند خارج از هیمالیا/کاراکورام شناخته می شود.
چومولانگما که در سطح بین المللی به نام کوه اورست شناخته می شود بلند ترین قله جهان است. اورست در بخش ماهالانگور هیمالیا قرار دارد. ارتفاع آن 8 هزار و 848 متر بالاتر از سطح دریا است. بهترین زمان برای سفر به این کوه ده روز آخر ماه آوریل، ده روز نخست ماه ژوئن، ده روز میانی ماه سپتامبر و ده روز نخست ماه اکتبر است.
میلی اسنو در استان یوننان چین قرار دارد. ارتفاع این کوه به بیش از شش هزار متر از سطح دریا می رسد و بلندترین قله آن کاواگبو به ارتفاع 6 هزار و 740 متر است. کاواگبو برای بودایی های تبت مکانی مقدس محسوب می شود. به واسطه محدودیت ها و شرایط خطرناک این رشته کوه هیچ یک از قله های اصلی آن فتح نشده اند.
هوآنگ شان یا کوه زرد رشته کوهی در جنوب استان آنهویی چین است. مواد تشکیل دهنده این رشته کوه به دریایی باستانی در دوران مزوزوئیک، 100 میلیون سال پیش، باز می گردند. کوه زرد از پوشش گیاهی قابل توجه در ارتفاع کمتر از یک هزار و 100 متر برخوردار بوده و تا ارتفاع یک هزار و 800 متری نیز درختان در آن رشد کرده اند. این منطقه به واسطه مناظر دیدنی غروب خورشید مشهور است.
سه کوه مقدس در شهرستان دائوچنگ در سیچوان قرار دارد. این سه کوه شامل شیاناری، یانگ می یونگ و شیانودوجی می شوند. از دوران باستان، سه کوه مقدس مکانی مقدس برای بودایی های تبت بوده است. شیاناری قله اصلی سه کوه مقدس با ارتفاع 6 هزار و 32 متر است.
قله چوگوری با ارتفاع 8 هزار و 611 متر در شهرستان یچنگ، منطقه خودمختار اویغور سین کیانگ قرار دارد. در سطح بین المللی این قله بیشتر به نام K2 شناخته می شود و تنها کوه بزرگ جهان است که نماد نقشه برداری را به عنوان اسم رایج خود یدک می کشد. به واسطه شرایط سخت و دشوار صعود، کی2 به عنوان کوهی خشن و وحشی شناخته می شود و از آمار مرگ و میر بالایی نیز برخوردار است. صعود به قله کی2 از سمت چین بسیار دشوار بوده و از این رو از سمت پاکستان عملیات صعود انجام می گیرد.
کوه کایلاش قله ای در رشته کوه کایلاش است که بخشی از ترانشیمالایا در تبت محسوب می شود. این کوه در نزدیکی سرچشمه برخی از طولانی ترین رودخانه های آسیا شامل رود سند، رود سوتلج، رود براهماپوترا و رود کارنالی قرار دارد. برای ادیان بودایی، بن، هندو و جین، کایلاش مکانی مقدس محسوب می شود.
کوه تای از پیشینه تاریخی و فرهنگی چشمگیری برخوردار بوده و در شمال شهر تایآن در استان شانگ دونگ قرار دارد. بلند ترین قله آن امپراتور یشمی نام دارد که یک هزار و 532 متر ارتفاع دارد. کوه تای یکی از “پنج کوه بزرگ” محسوب می شود. این کوه به مدت حداقل سه هزار سال مکانی برای عبادت بوده است.
کوه امی در استان سیچوان و در حاشیه غربی مصب سیچوان قرار دارد. با توجه به ارتفاع 3 هزار و 99 متری، کوه امی یکی از مرتفع ترین چهار کوه مقدس بودایی در چین است. بهترین زمان سفر به این مکان فصل های بهار و پاییز است.