صنایع دستی یا کاردستی نوعی کار است که در آن لوازم تزئینی و کاربردی تنها با استفاده از دست یا ابزار ساده ساخته میشود. معمولاً این کلمه به روشهای سنتی ساختن کالاها اطلاق میگردد. استادکاری مخصوص هر یک از این موارد مهمترین ملاک است. چنین چیزهایی اغلب از لحاظ فرهنگی یا مذهبی فوقالعاده هستند. لوازمی که به صورت تولید انبوه یا با ماشین آلات مختلف ساخته میشوند، جزء صنایع دستی نیستند.
هر اثر یا صنعتی را به راحتی نمی توان در زمره صنایع دستی قرار داد. برای آنکه محصولی را جزو صنایع دستی قلمداد کنیم، باید ویژگی هایی داشته باشد، از جمله این ویژگی های می توان به نقش فرهنگی و هویت بخشی به یک ملت (داشتن بار فرهنگی)، عدم نیاز به سرمایه گذاری کلان در مقایسه با دیگر رشته های صنعتی، قابلیت ایجاد و توسعه در مناطق مختلف (شهر، روستا و جوامع عشایری)، سهولت در ایجاد مراکز تولید، دارا بودن ارزش افزوده زیاد در مقایسه با صنایع دیگر، خودکفا و متکی به مواد اولیه داخلی، کمک به رشد و توسعه اقتصادی و داشتن زمینه های مناسب جهت صادرات اشاره کرد.
تا سالها این دستساخته تنها جنبه کاربردی برای امور روزمره را داشت. در میانه انقلاب صنعتی اوضاع تغییر کرد. سرعت سرسامآور رشد صنایع و نابودی سنتها بسیاری را نگران کرد و باعث افزایش توجه به این صنعت-هنر شد.
امروزه صنایع دستی به آثاری گفته میشود که با دست یا دست و ابزار برای استفاده روزمره یا صرفا به عنوان وسایلی تزيینی استفاده میشود. مواد اولیه تولید صنایع دستی معمولا به صورت خام و از طبیعت گرفته میشود. به همین دلیل آثار تولید هر شهر و کشور، نشان از طبیعت پیرامونی آن دارد. از طرفی این آثار بار فرهنگی و تاریخی دارند. معمولا تصاویر و نقوشی که بر روی آنها نقش میبنند از فرهنگ و تاریخ هر منطقه نشات میگیرد.
از دیگر ویژگیهای صنایع دستی این است که تعداد آثار تولیدی توسط استادکاران و شاگران آنها محدود است. معمولا هر اثر منحصر به فرد است و شباهتی کامل به دیگری ندارد. از طرفی آموزش در این حوزه، هرچند در مواردی مدرن شده و به دانشگاهها راه پیدا کرده اما همچنان فعالیتی سنتی تلقی میشود. به همين دليل آموزش آن سینه به سینه، از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است.
با توجه به تعریف فوق و سایر تعاریفی كه برای صنایع دستی ارائه شد، اکنون باید بدانیم یک محصول چه ویژگیهایی باید داشته باشد که بتوانیم آن را صنایع دستی بنامیم و یک صنایع دستی باید چه ویژگیهایی داشته باشد:
انجام بخشی از تولید توسط دست و ابزار دستی، حضور موثر انسان در فعالیت تولیدی و اماکن شخصی سازی و سفارشی سازی آن در هر محصول، عدم تشابه با محصولات دیگر یا دست کم نادر بودن تشابهات، عدم نیاز به سرمایهگذاری ثابت زیاد در فرآیند تولید محصول، دارا بودن ارزش افزوده بالاتر نسبت به سایر محصولات، قابلیت ایجاد و توسعه در محیطی اعم از شهر و روستا و چادر عشایر، قابلیت انتقال تجارب و رموز تولید سینه به سینه و استادی و شاگردی
ایران به واسطه تاریخ کهن، سابقهای بسیار در تولید صنایع دستی دارد. از طرفی داشتن اقلیمهاي متفاوت باعث شده تا صنایع دستی این کشور از تنوع بالایی برخوردار باشد. فرش دستباف ایران یکی از مشهورترین آثار این حوزه است. اين اثر در شهرهای مختلف و بر اساس نقش و طرحهایی متفاوت بافته میشود. این تفاوت در دیگر تولیدات مانند گلیم، پارچه، صنایع چوبی و فلزی دیده میشود. گلیم، جاجیم، تولید ظروف مسی و نقره، سفالگری، معرق و میناکاری، خراطی، ملیله و سوزندوزی، قلمکاری، خاتمکاری، تولید محصولات مختلفی از چرم و ساخت زیورآلات با طلا و نقره از مهمترین و مطرحترین صنایع دستی ایرانی است.
تولیدات ایرانی در عرصه صنایع دستی را میتوان بر اساس جنس تولیدات و ابزارهایی که برای تولید استفاده میشود، طبقهبندی کرد.
دار ساختاری مستطيل یا مربع شکل، از جنس چوب یا فلز است. اين وسيله برای تولید محصولاتی برای قرار دادن بر روی زمین یا به شکل تزئینی مانند فرش، گلیم، قالی، قالیچه و جاجیم مورد استفاده قرار میگیرد. این گروه مشهورترین صنایع دستی ایرانی است.
از این دسته با عنوان نساجی سنتی هم یاد میشود که از قدیمیترین صنایع دستی ایرانی است. این کار با دستگاههایی انجام میشود که معمولا برای استفاده از آن باید دست و پا همزمان به کار گرفته شوند. زریدوزی قدیمیترین بافت با دست در ایران است که نمونههای آن از دوران ساسانی کشف شده است. تولید پارچههای مخمل، ترمه، شمد، لنگ، روتختی و روفرشی از رایجترین نمونههای این نوع از صنایع دستی ایرانی است.
این نوع از دوختها را روکاری هم مینامند. در این روش بدون نقشه و طرحی قبلی، با انواع نخ، نقشهایی روی پارچهها ایجاد میشود. سوزندوزی، پته دوزی، ملیله دوزی و گلابتوندوزی از نمونههای این نوع دوخت است.
استفاده از خاک برای تولید وسایل و ابزار روزمره از نخستین فعالیتهاي بشر است. این کار سالهاست طرفداران زیادی در کل جهان دارد. آثار سفالی هم امکان استفاده و هم جنبه تزئینی دارند. البته سرامیکسازی و طراحی بر روی سرامیک هم در همین دسته قرار میگیرد.
شیشه با هر بار حرارت، امکان تغییر شکل پیدا میکند. به همين دليل میتوان اثری جدید از آن خلق کرد. شیشه و خردهشیشه های داغ با قیجی و انبر، شکل میگیرند و اثری زیبا خلق میشود. ظروف شیشهای رنگی ایرانی از محبوبترین صنایع دستی شناخته شده است.
دباغی، شغلی قدیمی است. محصولات بسیاری از چرم حیوانات در ایران تولید میشود؛ از انواع لباس و کیف و کفش گرفته تا بستههایی براي نگهداری وسایل گرانقیمت. پوستین و کلاه، از قدیمیترین و شناختهشدهترین نمونههای صنایع دستی تولید شده از چرم است.
قلمزنی و حکاکی بر روی اشیا برای زیباتر شدن، از قدیمیترین هنرهای ایرانی است. این کار بر روی انواع فلز، سنگ و چوب انجام میشود و هرکدام اسمی جداگانه دارند. به عنوان مثال حکاکی بر روی چوب، خراطی نامیده میشود.
نقاشی با مینا بر روی ظروف فلزی از جمله هنرهاي قديمي ایرانی است. نمونههایی از آن از در باستانشناسيهاي سايتهاي دوره باستان هم مشاهده شده است. در حقیقت نوعی نگارگری بر روی ابزار فلزی است. از ظروف نگهداری جواهرات گرفته تا سلاحهای جنگی. قدمتی ۵ هزار ساله را برای این هنر برشمردهاند.
طلا در دربار شاهان ایرانی همچون دیگر کشورها، ارزش و اهمیت بالایی داشته است. از دوران حکومتهای کهن، ساخت زیورآلات با طلا و نقره یکی از هنرها و مشاغل مردم این سرزمین بوده. نمونههای کاربردی و کوچک آن مانند انگشتر، امروزه جز صنایع دستی برشمرده میشود.
آرا هنر فاخر ایرانی با هدف حمایت از کالای ایرانی و عرضه متفاوت هدایای تبلیغاتی نفیس دست ساز و ارایهی محصولات شهرهای مختلف در قالب جدید و بسته بندی های فاخر تاسیس شدهاست. در طراحی این محصولات سعی شده تا فرهنگ و هنر دیرین و فاخر ایرانیان در قالبی نفیس ارائه شود.
تلاش ما در حوزه تولید هدایای صنایع دستی و محصولات فرهنگی هنری، عرضه بستههایی با ایدههایی خلاق و متفاوت، حمایت از تولیدات داخلی و گشودن افقی تازه در بازار هدایایی تبلیغاتی بوده است.محصولات تولید شده در این مجموعه، علاوه بر بسته بندیهای فاخر، دارای شناسنامهای دو زبانه در خصوص مراحل تولید هر محصول است.