استراتژيهاي توليد بدون کارخانه
استراتژيهاي توليد بدون کارخانه
سازماندهي توليد و ايجاد ارزش افزوده يکي از چالش هاي کليدي شرکتها در فضاي رقابتي مي باشد. اين مقاله در صدد است تا ضمن بررسي راهکارهاي مديريت زنجيره ارزش افزوده در سازمانهاي توليدي، استراتژيهاي توليد بدون کارخانه را در مديريت زنجيره با توسعه کاربردهاي تکنولوژي اطلاعات و تقسيم کار توليدي در کشورهاي در حال توسعه مدلسازي نمايد.
چارچوب ارائه شده به تصميم گيران اين تحليل را ارائه مي کند که در تجربه جهاني چه بخشي از فعاليتها برون سپاري مي شود. نقش صنعت و اندازه شرکتها در تعيين استراتژي موثر سازمانها براي توليد بدون کارخانه بخشي از ماهيت فضاي رقابتي صنعت مورد مطالعه است.
چارچوب ارائه شده در اين مقاله نقش شرکتهاي مادر و شرکتهاي کوچک و متوسط را بر حسب نوع استراتژي صنعتي تشريح نموده و الگوي هم سويي و ارتباط در جهت ايجاد جايگاه رقابتي شبکه توليد بدون کارخانه را ارائه مي کند. بر اساس الگوي پيشنهادي به منظور تحقق استراتژي تنوع، کيفيت و تنوع در حالت هزينه رقابتي، همکاري با شرکت هاي چابک توصيه مي شود و براي تحقق کيفيت و تنوع با هزينه رقابتي همکاري با شرکت هاي داراي ويژگي هزينه پيشنهاد مي شود.
